Айтмырза Абылкасымовдун көркөм дүйнөсү

"Акындын эки өмүр эки жазы бар:"Биринде өзүм жашайм" - дейт,"Биринде ырым жашайт" - дейт."                                         А. Осмонов. Бардык жанга буюрубаган асыл баа, Бай болсо да сезим менен акылга «Жарыктыкта жалгыз жансын, күйсүн», - деп, Жайдак тагдыр берген тура акынга...   Бул

  Кел, Жаңы жыл, алыс жолду арытып, Кел, Жаңы жыл, тозоң уруп, кар учуп... Жаш бөбөктү да бир жашка чоңойтуп, Карыяны да бир жашка карытып...   Шаркыраган дарыядай агып кел, Шаңга толуп, Адамзатка жагып кел. Баарыбыздын күткөнүбүз төп келсин, Бак-таалайды ар бир жанга алып кел:   Ден соолук бер

  Көзүндө сурмасы бар, Тилинде курмасы бар. Бийлеген соору чайпап, Бир сулуу ургаачы бар.    Каректе алмазы бар, Эринде халвасы бар... ...Аңкаям эстен танып, Адамдай талмасы бар.   Ал - жалын. Бийлеп жатат... Күү аны «үйлөп» жатат... Өзүмө суроо берип, Сезимим сүйлөп жатат:   «Хиджабын чечер бекен?

(Азил ыр) Кадими* Бозбу деген тоого жакын, Жашашты аман–эсен эрди-катын. Айтылбайт бул баянда аял ысмы, Айталбайм ошондой-ак эрдин атын...   Күйөөсү күлтүйгөн жан семиз эле, Күпүлдөп ак көңүлдүү  деңиз эле. Теңирим берип койгон бардык жактан, Тегереги төп келген тегиз эле.   Аялы абдан эле арык

Болжоштук да, жолуктук. Бак... өрүкзар... «Болчу, – дедим - сен мага өмүрлүк жар». Анын жообу жанымды магдыратты... «А менин да өзүңүздө көңүлүм бар...»   Анан айтты: «Шартым бар: ак-карасыз, Айтканымды  ылгабай  аткарсыз». (Анын шартын уксаңыз, о бурадар, Акыл айран, сиз деле  апкарасыз!)   «Мен