Айтмырза Абылкасымовдун көркөм дүйнөсү

Ысыгы кана?   Айтмырзалар Бишкекке баратып, жолго нан-пан алып алуу үчүн Таш-Көмүрдүн базарына киришет. Нарыда өзбек кыздар нан сатышып, бериде кыргыз кыз-келиндер жарма, бозо сатышып турушуптур. Нанга жакындашканда эле нанпуруштар: -Маникини алиң, маники ис-сык…-дешип эле үйүлүшүп калышты. Алардан

    Аксылык төкмө акын Ташпай менен (Жоробеков) бир күнү Айтмырза Кербенден жолугуп калып, амандашып учурашкан соң: -Ташке, чыгармачылык кандай? Ырларды жөн эле төгө бербей, кагазга да түшүрүп жатасызбы? Дагы бир китеп болоюн дедиби?-деп сурап калды. Ошондон мурунураак Ташпай Жоробековдун бир

 Айтмырза бир чиновникке бир аз акча карызга берип сурай албай жүрө-жүрө акыры бир күнү:  -Баатыр, баягыны берип коесуңбу?..-дейт. Ал чиновниктин башкалардан карыз алса, чоңдугуна салып, бербей койчу адаты бар экенин көптөрдөн уккан эле. Ал унутуп койгонсуп, же чын эле унутуп калганбы, айтор:

Айтмырза ооруканда жатып калып, көргөнү келген жоро-жолдошторунун бири: -Кандай, Айтмырза, ден-соолукту оңдоп, мындагы кыз-келиндерге тийишип дегендей… жатасыңбы?-десе, анда ал: -Ай, балээнин ден-соолугу, кыз-келинби! Карызымды төлөп жатам, сыягы… -Ой, кандай карыз?.. -Э, билбейм, бир чепилдеген