Айтмырза Абылкасымовдун көркөм дүйнөсү

«Бул окуя НКВД күч алып,күнөөсү болсо да, болбосо да абакка салып турган кезинде болгон дешчү. Бир күнү  үйүндө койдун куйругу басылган палоо жасатып, аялы менен отурган бирөөгө аялы: -Мына, кожоюн, палоо да келди куйрук басылып... «Куйрук жейсизби, буйрук жейсизби?»-десе, кайсысын тандайт

Көргөнгө көздөрүм заркөөдөнүм зар......Жолугушсак айтып буткусжомогум бар...сөздөрүм бар.....Жылынып сенин жылуу карегиңеМиң өлүп...кайрадан миңтөрөлгүм бар....Жүрөктө сага дегенСагыныч бар...Сөз менен түгөтө алгысЖалыныч бар...Карегим муңга батып ыйламсырайтСезимде ат көтөргүс"Таарыныч"

Чарчадым өзүмдү өзүм алдагандан,"Чакырсам келет..."- деймин. Аным-жалган.Кеч эми...эңсеп мени эстебейт ал,Керексиз буюмундай калып калган...

Агаңды жаш баладай көптүрөсүң,Анткени, алкымындан өптүрөсүң.Көрмөксөн болуп кээде нары карап,Көрүнөө көңүлүмдү чөктүрөсүң.Ашыктык лаззатынан үйдүрөсүң,Акактай алкымыңдан сүйдүрөсүн.Телмирген көздөрүмө бир карабай,Тескери карап кээде күйдүрөсүң.«Бири –күчтүү, бири –жуда* назик»,- дейсиң,«Бири-өзбек,

Мыкты мугалим, акын Сыдык Хайдаровго арнаймын.   «Байыркы «Бешик ыры» кана,-дейсиң-илгери энелер айткан? Бала гана мээримдүү болуп чоңоёт эне сүтүн, «Бешик ырын» жашынан таткан. Дал ошол «Бешик ырын» укпагандан, көбөйдү арабызда мыкаачылар- жандыкты эмес талаадагы, адамдарды, көз ирмебей